مسابقه آی قصه

قصه | محمدبهداد خندان | کد:۲۵۱

این اثر در بخش«قصه» مسابقه‌ی «من و ویروس» پذیرفته شده است.

اگر این اثر را دوست دارید، می‌توانید در پایین همین پست، آن را لایک کنید و یا نظرتان را بنویسید.

برای شرکت در مسابقه این‌جا را بخوانید |

دیگر آثار شرکت‌کننده در مسابقه را این‌جا ببینید |


سلام من یه ویروسم.
اسم من … خب قبل از اینکه خودم رو معرفی کنم باید چند نکته رو بهتون بگم :
اول اینکه امیدوارم هرکسی که این داستانو میخونه، خودش‌ و اطرافیانش سالم و سلامت و در امنیت باشند‌.
دوم اینکه این داستان دو جدا از درس‌هایی که تو مدرسه و دانشگاه خوندین، بخونین؛ میپرسین چرا؟ جوابش معلومه؛ چون اون‌وقت فکر میکنین که این داستان بر اساس درسای رئالیسم شما تو مدرسه و دانشگاه، سورئالیسم هستش؛ ولی این داستان کاملا واقعی هستش؛ شماها خودتون خواستین اون درسارو قبول کنید؛ چرا چونکه همه‌ی دانشمندا گفتن که ویروسا همشون مضر هستن، ولی باور کنین اینطور نیست. شما به خاطر اینکه این درسارو دانشمندای معروف خلاقیت خودتون رو از بین بردین.
اما همیشه آدمایی موفقن که برای خودشون مرزی ندارن؛ در اصل خلاق هستن.
اما از موضوع اصلی دور نشیم، اسم من …، ترجیح میدم اول از خودم بگم بعد اسممو بگم. من ویروسی هستم که بر خلاف اکثر همنوعام از طریق دست و دادن و اینا منتقل نمیشم. استیو جابز هم مبتلا به من بود. از قبل از اینکه کارخونه اپل و پیکسارو خلق کنه. استیو جابز به گفته خودش یه روز صبح که از خواب بیدار شده و به خودش توی آینه نگاه کرده به من مبتلا شده. البته ایشون تمام علائم من رو نداشته. ولی خوش به حال کسی که همه‌ی علائم من رو داشته باشه.
میپرسین علائم من چیه؟
اینا بعضی از علائم من هستش 
۱. عشق و محبت به اطرافیان و کسایی که دوستشون داریم.
۲. دوست داشتن وطن از ته دل.
۳. هر روز با انگیزه از خواب پا شدن و به رخت خواب رفتن
۴. تلاش برای رسیدن به اهداف
۵. داشتن خود هدف
۶. خلاقیت
۷. کارهای خوب و مفید انجام دادن
اینا بعضی از علائم من بودن
خب گفتم استیو جابز هم به من مبتلا بوده.
ایشون یک روز از خواب پا میشه و به خودش توی آینه نگاه میکنه و با خودش میگه :« اگه امروز آخرین روز زندگی من بود، باز هم همین کارهایی‌رو که میخوام امروز انجام بدم باز هم انجام میدادم؟» و اونجا بود که استیو جابز به من مبتلا شد و رفت و اپل رو خلق کرد.
این فقط یکی از افرادی بود که به من مبتلا بود. خودمونیما! شاید شمام به من مبتلا باشین یا در آینده به من مبتلا شید.خلاصه ابتلا به این ویروس دست کسی نیست به غیر از خود خود خودتون. راستی من اسم خاصی هم ندارم؛ یکی به من میگه نردبون طلقی؛ بعضیام اسمای دیگه. باز هم براتون سلامتی و امنیت آرزو میکنم.
خداحافظ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *