مامان، حالم اصلا خوب نیست.
اینها کلماتی است که هیچکس نمی‌خواهد بشنود. درست بعد از اینکه دوش گرفتید و لباس‌های سر کارتان را پوشیدید، سریع ساندویچ‌های نهار فرزندتان را درست کرده و داخل کیفش می‌گذارید، غذای سگ را داده، و صبحانه را آماده می‌کنید، یکی از راه می‌رسد و چوب لای چرختان می‌گذارد، آنها به هزار دلیل مختلف. اگر فرزندتان واقعا بیمار باشد، مسلم است که باید نگرانش شوید. اما اگر بخواهد تمارض کند تکلیف چیست؟
به نوعی، این حالت بدتر است زیرا شما باید به حس درونی خودتان اتکا کنید. مثلا تصمیم بگیرید که علائم بیماری در او به حدی شدید نیست که به مدرسه نرود و در منزل بماند، پس او را به مدرسه می‌فرستید که یک مشکل دارد و آن هم اینکه باید تمام روز نگران این موضوع باشید که مبادا تصمیمتان اشتباه بوده است. بدتر از همه وقتی است که او را به زور به مدرسه می‌فرستید و کمی بعد، با صورت برافروخته از شدت تب به خانه برمی‌گردد. آنجا است که واقعا حس می‌کنید مادری بدجنس و شیطان‌صفت هستید که از جهنم آمده.
این مطلب را مجله کودک، تیم پژوهشی و آموزشی آی‌قصه از سایت معتبر parenting ترجمه و بازنویسی کرده است.
آیا تظاهر به بیماری در میان کودکان، موضوعی رایج است؟
گاهی اوقات شما مطمئن هستید که فرزندتان بیمار است. اما اگر مطمئن نباشد چه؟ در این مواقع چکار باید بگنید؟ و اینکه، اصلا تمارض بخاطر در رفتن از مدرسه چقدر در بین کودکان رایج است؟
از قرار معلوم، تمارض خیلی هم مساله رایجی نیست. اکثر بچه‌ها اصلا قادر به گول زدن دیگران نیستند که برای موفقیت در تمارض، امری لازم است. کارشناسان اعلام کرده‌اند که فقط 10% از بچه‌های مدرسه‌ای سعی می‌کنند برای در رفتن از مدرسه، خود را به مریضی بزنند. اما در برخی موارد هم، ممکن است کودک حس ناخوشایندی که در اثر اضطراب در او ایجاد شده را به عنوان بیماری تعبیر کند.
این بدان معنی است که مثلا اگر درس ریاضی فرزندتان خیلی خوب نیست، رفتن به کلاس درس یا داشتن امتحان ریاضی باعث استرس وی خواهد شد. یا زمانی که فرزندتان مورد اذیت و آزار قلدرهای مدرسه قرار می‌گیرد و به همین دلیل، هر روز صبح، با هزار بهانه از جمله بیماری، سعی می‌کند از رفتن به مدرسه فرار کند. در حقیقت، هر چیزی که به مدرسه ربط داشته و باعث ایجاد حسی ناخوشایند در کودک می‌شود، او را به سمت تمارض و البته درخواست او برای ماندن در منزل سوق خواهد داد.
اصلی‌ترین وظیفه شما به عنوان والدین کودک، حفظ سلامتی او است. یعنی اولین کاری که باید انجام دهید این است که بفهمید آیا فرزندتان بیمار است یا خیر. اگر کودک شما واقعا بیمار است، شاید با کمی سوپ مرغ، عشق و محبت شما، و استراحت حالش خوب شود. اما گاهی اوقات حال کودک به حدی وخیم است که باید او را پیش دکتر ببرید. این وظیفه شما است که علائم بیماری واقعی را تشخیص داده و مراقبت‌های لازم را بعمل آورید. د اینجا، چند دستورالعمل جهت تشخیص بیماری واقعی از میل کودک برای ماندن در خانه ارائه می‌گردد:
- علائم بیماری را بررسی کنید
اول دمای بدن او را بگیرید. بسته به اینکه چه ساعتی از روز است و دیگر عوامل، دمای بدن در حالت طبیعی بین 97 تا 99 درجه است. از نظر پزشکان، دمای بالاتر از 4.100 درجه، نشانگر تب داشتن کودک است. اگر فرزندتان به آنفولانزا مبتلا باشد، علائمش کاملا مشهود خواهد بود. علاوه بر تب بالا و گرگرفتگی گونه‌ها، ممکن است علائم دیگری همچون خستگی ناگهانی، سردرد، بدن درد، و سرفه‌هایی که باعث بالا آوردن خلط نمی‌شود نیز مشاهده شود. ویروس سرماخوردگی علائم خفیف‌تری مانند گرفتگی یا آبریزش بینی ایجاد می‌کند. اگر فرزندتان از درد گلو شکایت کرد، به آن نگاهی بیندازید و برای این کار، می‌توانید از چراغ قوه استفاده کنید. از او بخواهید بگوید آااااا و زبانش را بیرون بیاورد. اگر لوزه‌هایش خیلی قرمز شده باشند – تقریبا به رنگ خون – و روی آن، لکه‌های سفید رنگ باشد، نشانه عفونت است و باید او را پیش پزشک ببرید.
- نشانه‌های تظاهر به بیماری
علائم بیماریهای ساختگی یک روز ظاهر شده و روز دیگر ناپدید می‌شوند. آیا فرزندتان سر ساعت 7:30 صبح شروع به سرفه کرده اما دقیقا 15 دقیقه بعد و هنگام تماشای کارتون تلویزیونی با صدای بلند می‌خندد؟ بچه‌هایی که واقعا بیمار هستند، مدام خواب‌آلود بوده و گهگاهی بیدار می‌شوند. آیا فرزندتان ساعات طولانی و بدون هیچگونه احساس خستگی، پشت کامپیوتر می‌نشیند و بازی می‌کند؟ تغییرات سریع و ناگهانی در رفتار عادی کودکی که ادعا می‌کند بیمار است، نشانگر آن است که او واقعا مریض نیست.
علائمی که قابل توضیح نیست و مدام از یک نقطه بدن به نقطه‌ای دیگر تغییر می‌کنند، باید مورد سوء‌ظن والدین قرار گیرند. کودکی که می‌گوید، “سرم و پای راستم درد می‌کند”، و یک ساعت بعد می‌گوید، “حالا آرنج و شکمم درد می‌کند”، به احتمال زیاد بخاطر رفتن به مدرسه دچار اضطراب شده و واقعا بیمار نیست. به خاطر داشته باشید که بیماری واقعی هم ممکن است منجر به بدن درد شود که تقریبا شبیه بیماریهای ساختگی بچه‌ها است یعنی توضیح آن مشکل است و مدام ازیک نقطه بدن به نقطه‌ای دیگر جابجا می‌شود.
- پروسه حذف
در حینی که در حال مشخص کردن بیمار بودن یا نبودن فرزندتان هستید، باید دنبال دلیلی برای عدم تمایل او برای رفتن به مدرسه نیز بگردید. اگر می‌دانید که او با یکی از دوستانش مشکل دارد یا اینکه امروز باید در یکی از دروس سخت امتحان بدهد، باید این مساله را در تصمیم خود مبنی بر اینکه او باید به مدرسه برود یا اینکه در منزل بماند دخیل کنید. این احتمال وجود دارد که کودک دقیقا همان روزی که یک امتحان خیلی سخت دارد به آنفولانزا دچار شود، در اینگونه موارد باید بدون نقشه قبلی عمل کرده و بر اساس غریزه پدری و مادری خود تصمیم بگیرید.
- مدیریت گام‌به‌گام مشکل
گاهی اوقات، کودک شما فقط نیاز دارد تا با او همراه شده و مرحله به مرحله برای حل و فصل چیزی که اذیتش می‌کند پیش بروید. سعی کنید از او حرف بکشید تا ببینید می‌توانید بفهمید چه چیزی در مدرسه باعث ناراحتی‌اش شده است. شاید با ماندن در خانه می‌خواهد از مشکلی که در مدرسه دارد و نمی‌داند چطور حل‌و‌فصلش کند اجتناب کند. اگر توانستید در مورد این مساله با او صحبت کنید و طوری راهنماییش کنید که بتواند خودش برای مشکلش راه‌حل و اقدامات مقابله‌ای لازم را پیدا کند یا اینکه خودتان چند راه‌حل پیشنهاد کنید.
به او برای فرار از مشکل، جایزه ندهید
تشخیص بیماری واقعی از بیماری ساختگی کار سختی است، اما نکته مهم این است که تلاش خود را بکنید. اگر هر زمانی که فرزندتان اقدام به تمارض می‌کند، او را غرق محبت خود کرده و انواع اسباب‌بازی و جایزه‌های مختلف را برایش فراهم کنید، باعث تقویت این نوع رفتار او در آینده شده و باز هم این کار را تکرار خواهد کرد. به عنوان وادلین کودک، باید زمانی که او قصد دارد از رفتن به مدرسه در برود، از دادن پاداش به این رفتار او اجتناب کنید.
