مسابقه آی قصه

قصه | ایلیا ملیحی | کد:۲۱۲

این اثر در بخش«قصه» مسابقه‌ی «من و ویروس» پذیرفته شده است.

اگر این اثر را دوست دارید، می‌توانید در پایین همین پست، آن را لایک کنید و یا نظرتان را بنویسید.

برای شرکت در مسابقه این‌جا را بخوانید |

دیگر آثار شرکت‌کننده در مسابقه را این‌جا ببینید |


اگر ویروس بودید چطور ویروسی بودید؟

من یک ویروس کامپیوتری هستم. در  اینترنت و کامپیوترها می‌گردم و خیلی خوش می‌گذرانم.  گاهی کاری می‌کنم که سایتی باز نشود یا اگر باز شد به جایش سایت مسخره‌ای باز شود. مثلا اگر یک نفر در گوگل درباره خرید مبل جستجو کند کاری می‌کنم  به جایش سایت فروش پوشک کودک باز شود! یا مثلا اگر کسی دارد در سایتی بازی می‌کند،  سرعت اینترنت را کم می کنم تا جوایزش را از دست بدهد! خیلی باحال است! گاهی وقتی کسی دارد فایلی را دانلود می‌کند کاری می‌کنم فایل‌اش دانلود نشود یا اگر دانلود شد باز نشود یا فایل دیگری باز شود! مثلا اگر یکی بخواهد فایل موسیقی دانلود کند به جایش فایل صداهای مزخرف مثل صدای خوردن گوجه سبز دانلود شود. بیشتر اوقات وقتی حوصله‌ام سر می‌رود با دوستانم اعصاب کاربرهای اینترنت را  با تبلیغات به هم می‌زنیم! مثل برایش تبلیغ «چگونه در ده ثانیه لاغر شویم» نمایش می‌دهیم . یا هی با پیام‌های آزاردهنده اعصابش را به هم می‌زنیم  و هی می‌گوییم:« آهای! دستت رو تو دماغت نکن.» یک‌بار یک نفر به دوستش ای‌میل زد و من ای‌میلش را دستکاری کردم. او  در ای‌میل به دوستش  نوشته بود:«سلام دوست عزیزم. حالت خوبه؟» من متن رو عوض کردم و شد:«سلام نامرد عوضی! اصلا دوستت ندارم. از تو متنفرم!». اصلا هم خبر ندارم بعد از این اتفاق دوستی آنها به کجاها کشید!.

 خوبی ویروس کامپیوتری بودن به همین چیزهاست. ضرر و دردسر زیادی برای آدم‌ها نداریم. ما مثل میکروب‌ها، ویروس‌ها و باکتری‌ها  نیستیم که انسان‌ها را بیمار کنیم و جان‌شان را به خطر بیاندازیم و باعث ناراحتی فرزندان و یا پدر و مادرشان شویم. نهایتا کمی سر به سر انسانها می‌گذاریم  و می‌خندیم.  آنها هم با ویروس‌کش‌ها به جنگ ما می‌آیند که آن جنگ هم داستان مفصلی دارد که باید یک وقت دیگر برایتان تعریف کنم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *