مواردی پیش می‌آید که مجبور هستید کودکتان را در خانه تنها بگذارید و حتی اگر فرزندتان کاملا توانایی مراقبت از خودش را دارد و شما فقط برای چند دقیقه می‌خواهید برای خرید به فروشگاه بروید، باز هم این تصمیم ساده‌ای نیست. بسته به محل زندگی‌تان، حتما قوانینی در این باره وجود دارد که به شما در اخذ این تصمیم کمک کند و اینکه شهر و استانی که در آن زندگی می‌کنید، چه قوانین و محدودیت‌هایی را برای غفلت از کودک تعیین کرده است.
این مطلب را مجله کودک، تیم پژوهشی و آموزشی آی‌قصه از سایت معتبر family.findlaw ترجمه و بازنویسی کرده است.
در این مقاله، شما با قوانین مربوط به تنها گذاشتن کودک در خانه و راهنمایی‌های مفیدی که در اینباره به شما کمک خواهد کرد، آشنا خواهید شد از جمله:
- چه زمان‌هایی می‌توان کودک را با توجه به سنش در خانه تنها گذاشت.
- چطور می‌توان فهمید که کودک، توانایی مراقبت از خود و تنها ماندن در خانه را دارد؛ و
- نکات ایمنی مربوط به وقتی که کودک را در خانه تنها می‌گذارید، چیست.
تنها گذاشتن کودک در خانه و قوانین مربوط به آن
تنها گذاشتن کودک در خانه یا به طور کل تنها گذاشتن کودک در هر محلی آنقدر اهمیت دارد که در برخی کشورها برایش قوانینی وضع شده، و با پدر و مادر متخلف برخورد می شود. در کشورهایی نظیر آمریکا برخی از ایالت‌ها برای تنها گذاشتن کودک در خانه، سن تعیین کرده‌اند از جمله مریلند (8 ساله) و ایلینوی (14 ساله). با این حال، بیشتر ایالت‌ها، یکسری دستورالعمل را به وزارت بهداشت و خدمات انسانی یا سایر آژانس‌های محافظت از کودکان ابلاغ کرده‌اند که توانایی کودک برای تنها ماندن در خانه را می‌سنجد. عناصری همچون سن و میزان بلوغ فکری کودک، امنیت کلی ناحیه‌ای که خانواده در آن زندگی می‌کند، و تمهیداتی که برای تأمین امنیت کودک اتخاذ شده است، از جمله عوامل اثرگذار در این زمینه هستند.
در قسمت زیر، دستورالعمل مربوط به محدوده سنی کودک ارائه می‌شود:
- 7 سال به پایین: به هیچ وجه و حتی برای لحظه‌ای هم نباید در خانه تنها بمانند. این مورد شامل تنها گذاشتن کودک در داخل ماشین، زمین بازی، و حیاط منزل می‌شود. ملاحظات تعیین کننده در این مورد شامل خطرات موجود در محیط اطراف و توانایی مراقب برای مداخله و کمک به کودک، در صورت لزوم است.
- · 8 تا 10 سال: نباید بیشتر از نیم ساعت، تنها گذاشته شوند، و آن هم تنها در روشنایی روز و ساعات اولیه شب.
- · 11 تا 12 سال: می توان آن‌ها را تا 3 ساعت هم تنها گذاشت، اما نه آخر شب یا در مواردی که قبول این مسئولیت با سن و شرایط کودک همخوانی ندارد.
- · 13 تا 15 سال: می‌توانید بدون حضور ناظر، آن‌ها را در خانه تنها بگذارید ولی نه در طول شب.
- · 16 تا 17 سال: می‌توانند بدون نظارت و تنها در خانه بمانند (در برخی موارد، حتی برای دو شب متوالی هم می‌توانند تنها بمانند).
چطور می‌توان فهمید کودک آمادگی تنها ماندن در خانه را دارد؟
به یاد داشته باشید که حتی دو کودک را نمی‌توانید پیدا کنید که شبیه هم باشند، و والدین باید بصورت مورد به مورد تصمیم بگیرند که چه چیزی به نفع فرزندشان است. بنابراین، علاوه بر دستورالعمل کلی که در بالا ذکر شد، والدین یا مراقبین باید قبل از تنها گذاشتن کودک در خانه، موارد زیر را هم در نظر بگیرند:
- سن و میزان بلوغ فکری کودک؛
- مدت زمانی که کودک باید در خانه تنها بماند؛
- آیا کودک قادر است بطور مستقل و بدون کمک دیگران، امورات خود را بگذارند یا قوانین و دستورالعمل‌ها را دنبال کند؛
- سن و تعداد سایر کودکانی که در خانه تنها گذاشته می‌شوند؛
- امنیت محله؛
- تمایل همسایگان به سر زدن به کودک در طول روز؛ و
- اینکه آیا کودک، خودش با تنها ماندن در خانه مشکلی ندارد و احساس امنیت می‌کند.
نکات ایمنی مربوط به تنها گذاشتن کودک در خانه
و اما اگر چاره‌ای جز تنها گذاشتن کودک در منزل ندارید – حداقل زمانی که فرزندتان خیلی کوچک نیست – می‌توانید توصیه‌های زیر را دنبال کنید:
- از کودک بخواهید نام کامل خود، آدرس و شماره تلفن منزل را حفظ کند.
- لیستی از شماره تلفنهای ضروری برای موارد اضطراری تهیه کنید و به کودک بدهید.
- وقتی در خانه نیستید، چند بار در روز با کودک خود تماس بگیرید.
- به او، نحوه باز و بسته کردن قفل در و پنجره را یاد بدهید.
- به او بگویید که حق ندارد بدون اجازه شما به خانه دیگران (حتی همسایه‌ها) برود.
- یکی از خانه‌های اطراف، مثلا یکی از همسایگان یا دوستانتان را به عنوان “خانه امن” تعیین کنید تا فرزندتان در صورت احساس خطر، به آنجا بگریزد.
- هرگز به فرزندتان اجازه ندهید بدون حضور شما یا یک بزرگتر، با فر و اجاق گاز کار کند.
- اگر مجبور شدید کودک را برای مدتی طولانی تنها بگذارید، می‌توانید از برنامه‌های مراقبتی مدارس، سازمان‌ها و دیگر ارگان‌ها نیز استفاده کنید.
علاوه بر پیشنهادات بالا، بهتر است همیشه به همسایگان خود که مورد اعتماد شما هستند، اطلاع دهید که فرزندتان بعضی روزها در خانه تنها است. همسایه‌های مورد اعتماد و مطلع، نه تنها می‌توانند در مواقع اضطراری به کمک شما بیایند، بلکه باعث کاهش تماس‌های احتمالی دیگر همسایگانتان که از شرایط شما آگاهی ندارند، با دفاتر خدمات محافظت از کودکان خواهند شد.
این مطلب را مجله کودک، تیم پژوهشی و آموزشی آی‌قصه از سایت معتبر family.findlaw ترجمه و بازنویسی کرده است.
