سالها و حتی قرنهاست که انسانها تقریبا از یک شیوهی آموزش و پرورش برای کودکان استفاده میکنند. همه از کودکی به مدرسه میروند، یک سری مواد آموزشی را یاد میگیرند، امتحان میدهند و بعد به مرحلهی بعد و بعدتر میروند. در این بین افراد به دو دستهی درسخوان یا زرنگ و درسنخوان و تنبل تقسیمبندی میشوند و همین سیستم آموزشی تمام زندگی آنها را تحتالشعاع قرار میدهد. به همین دلیل در سایت کودک و نوجوان آی قصه یک تدتاک با زیرنویس فارسی منتشر کردهایم. این تدتاک درباره سیستم آموزشی و اثر آن روی کودکان و استعدادشان است.

الگوهای ذهنی خود از آموزش را تغییر بدهیم
هنوز که هنوز است اغلب افراد مسیر پیشرفت و موفقیت را فقط از طریق تحصیل و دانشگاه و نمرات خوب میدانند و بس! در مدرسه تمام کودکان یا میخواهند دکتر شوند یا مهندس و خانواده هم از شنیدن این حرفها خوشحال میشوند و به کودکشان که میخواهد دکتر یا مهندس شود افتخار میکنند. اما باور کنید دنیا فقط به دکتر و مهندس نیاز ندارد. هر شغلی و هر فن و هنری جایگاه خودش را دارد و قطعا برای چرخیدن چرخهی دنیا به آنها نیاز داریم.
در این تدتاک یکی از سخنرانان محبوب تدتاک از تحول سیستم آموزشی برایمان میگوید. از اینکه دیگر اصلاح و بهبود بخشیدن به سیستم آموزشی پاسخگو نیست و باید آن را از اساس متحول کنیم و سیستم آموزشی کاملا جدیدی را بنا کنیم. او میگوید افراد فکر میکنند وظیفهی سیستم آموزشی این است که استعدادها را کشف کند اما اینطور نیست و در اصل سیستم آموزشی استعدادها را از بین میبرد.
از سخنران این تدتاک بدانیم
کن رابینسون متخصص آموزش و پروش، خلاقیت و نوآوری و یکی از محبوبتریت سخنرانهای تدتاک است. او در لیورپول انگلستان متولد شد و برای دوازده سال استاد آموزش هنر در دانشگاه وارویک انگلستان بوده است. او همچنین چندین پروژهی ملی و بینالمللی را در زمینهی آموزش خلاق و فرهنگی در انگلستان، اروپا، آسیا و ایالات متحده مدیریت کرده است و چند کتاب نوشته است که مورد استقبال خوانندگان قرار گرفتهاند.
رابینسون بارها نظامهای آموزشی جهان را به چالش کشیده و معتقد است سیستمهای آموزشی در سراسر جهان خواسته یا ناخواسته باعث تضعیف خلاقیت کودک میشوند به جای آنکه آن را پرورش بدهند. در ادامه میتوانید تدتاک او درباره سیستم آموزشی را ببینید.
در این تدتاک درباره سیستم آموزشی میبینیم:
خیلی از افکار ما برای مواجهه با شرایط قرن حاضر شکل نگرفته اند بلکه برای رفع و رجوع شرایط قرنهای گذشته شکل گرفته اند. ولی هنوز اذهان ما شیفته و مسحور آنهاست. ما باید خودمان را از شیفتگی به بعضی از آنها رها کنیم. البته، گفتنش از انجام دادنش راحتتر است.
زندگی ما به صورت وابستگی دو طرفه است ما استعدادهایمان را در ارتباط با شرایطی که به وسیله همین استعدادها خلق شده اند، کشف می کنیم. ولی یک چیز را میدانید؟ ذهن ما شیفتگی پيدا کرده به اين روايت خطی و احتمالا نهایت نظام آموزشی ما این است که به دانشگاه ختم بشود. من فکر میکنم ما شیفته این شدیم که مردم را به دانشگاه بفرستیم، به نوع مشخصی از دانشگاه. منظورم این نیست که شما لازم نيست به دانشگاه بروید، اما همه هم نیاز ندارند که به دانشگاه بروند. و همه هم نیاز ندارند که بلافاصله به دانشگاه بروند. شاید بعد ها بروند، نه فورا.
تدتاک «سیستم آموزشی استعدادها را از بین میبرد» را با زیرنویس فارسی ببینید.
پیشنهاد میکنیم تدتاک «چطور بازیها بچهها را باهوشتر میکنند؟» را هم ببینید.